De nacht van Spakenburg is een wedstrijd waaraan elke kolibri bezitter, al was het maar één maal in zijn leven aan mee zou moeten doen.

Je kunt ook, als zeiler die uit principe geen wedstrijden zeilt, mee doen en dan de tocht zeilen als prestatie- of toertocht. Het is in ieder geval een tocht waarin je, je grenzen van je zeilerskunst op kunt zoeken. Ook kan je met je bemanning aan teambuilding doen en samen de tocht volbrengen.

Lang geleden, ik was nog de eigenaar van de Polleke, heb ik een keer op aanraden van Bert van der Wal mee gedaan met de Nacht en sindsdien ben ik verslaafd aan dit fenomeen. Een paar keren heb ik door bijzondere omstandigheden niet mee kunnen doen. Als je niet met de trailer naar Spakenburg kan dan moet je de boot over water brengen en dat is voor sommigen ook al een hele tour. Afgelopen donderdag ben ik om 9 uur met gestreken mast van de Kaag vertrokken. Ik was alleen, mijn bemanning (daar over later meer) zou vrijdag voor de wedstrijd pas aan boord komen. Via de Ringvaart en door Amsterdam heb ik in Durgerdam met hulp van de havenmeester mijn mast weer over eind gezet. Nadat alles weer in orde was, ging ik richting de randmeren. Het waaide lekker door maar gelukkig uit de goede hoek en alleen op het grootzeil behaalde ik al de maximale rompsnelheid. Het liep allemaal erg voorspoedig zodat ik besloot om maar gelijk door te varen naar Spakenburg. Om ongeveer 19.30 uur kon ik daar in een lege box afmeren. Het was ’s nachts erg koud, volgens mij lag er ijs op het dek maar dat heb ik niet echt kunnen waarnemen. De volgende dag bij het bestuderen van de banen kaarten kwam ik er achter dat mijn kaart van het Markermeer nu wel echt oud was en vervangen moest worden. Vrijdag was voor mij een rustige dag met wat boodschappen en het controleren van de uitrusting.

Om ongeveer 17 uur kwam mijn bemanning, Jaap van de Heide en Gezinus Hummel een betere bemanning had ik mij niet kunnen wensen. Gezinus is een kolibri zeiler eerst in een 560 en nu in een 660, die mooie oranje 660 is van hem. Vorige week deed hij nog mee in een 560 met de Small Ship Race naar Lowestoft. Jaap is een roeivriend van me, hopman geweest bij de scouting, hij huurt regelmatig met zijn gezin een zeiljacht en gaat dan in Friesland zeilen. Jaap heeft met mij al een aantal keren mee gedaan met de Nacht en in 2011 hebben we zelfs de 3e plaats behaald. Ik weet wat ik aan hun heb. De wedstrijd startte voor ons om 18.45 uur, wij waren ingedeeld in de startgroep SW-4,  in de SW-5 daar deden nog 2 kolibri’ s 560 mee. In de goede oude tijd hadden de 560 nog een eigen start met soms wel eens meer dan 10 deelnemers. Onze start was goed hoog en als 1e over de lijn. Het eerste deel naar de Stichtse Brug was over bakboord hoog aan de wind met een enkele slag over stuurboord richting de wal. Voor de brug hadden wij al een aantal boten van de SW-5 gepasseerd, deze waren 10 minuten voor ons gestart. Na de brug richting Almere, was allemaal te bezeilen en er stond niet veel wind en dan is Polle i.v.m. zijn lichte gewicht in het voordeel. Na Almere konden we wat afvallen richting Hollandse Brug. Aan het eind van dit rak is het uitkijken naar de ondiepte paaltjes aan stuurboord. Als je deze paaltjes maar net even aan de verkeerde kant passeert dan loop je aan de grond. Bij de laatste boei voor de brug is het motor starten en varen, motoren naar de IJmond 9, dat is een boei die toch al een heel eind op het Markermeer ligt. De motortijd wordt door controle schepen genoteerd en afgetrokken van je totale gevaren tijd. Omdat het harder was gaan waaien hadden wij tijdens het motoren het 1e rif er in getrokken.

Dit was geen overbodige maatregel want op het open Markermeer naar Pampus lagen we veel rustiger en gingen we met een paar slagen stuurboord om Pampus. Na Pampus kwam er een windwaarschuwing voor beaufort 6 en de actuele wind in Lelystad was ook 6 beaufort uit het noord oosten. Wij moesten naar de sportboei H die voor Edam ligt. Dat was kruisen en beuken tot aan het Paard maar gelukkig het was net geen paaltje pikken. Na het Paard was de koers hoog aan de wind naar de boei. Na de sportboei H met ruime wind nog steeds gereefd naar de EA2 boei en van deze boei, weer wat ruimere wind naar de MN1 GZ2 dat is de lichtboei voor Volendam en de Gouwzee. Halverwege dit rak besloten wij om uit te reven. Bij de MN1 GZ2 was het voor de wind naar het Paard en vanaf het Paard ook weer voor de wind naar Pampus. Omdat er nog steeds veel golfslag stond en wij met de uitgeboomde fok al rolden besloten wij om de spinaker niet te zetten, onze rompsnelheid haalde wij met gemak en grotere schepen die wel hun spi zetten die liepen nauwelijks van ons weg. Bij Pampus werden wij door en controle schip gecontroleerd en op naar de Hollandse Brug. Onder deze brug kon er weer gemotord worden vanaf de laatste boei voor de brug tot aan de 1e boei onder de brug door.

Na de brug viel de wind weg en hij draaide wat naar het noorden maar erg hard ging het niet meer. Voorbij Almere draaide wind iets meer naar het westen en wij konden de spi zetten. Omdat de Polle licht is liepen wij veel harder en konden wij grotere snellere schepen die ons in de loop van de nacht voorbij waren gevaren weer inhalen. Van onze klassen zagen wij geen enkel schip en we hadden al uitgemaakt dat wij wel eens bij de eerste vijf zouden kunnen zitten. Het was inmiddels weer licht geworden, wij gingen onder de Stichtse brug door en daarna was het met de spi op nog maar een klein stukje naar de finish. Wij finishten om 7.18.15 uur dus we hebben meer dan 12 uur wedstrijd gezeild.  We konden terugzien op een prachtige nacht, van de keren die ik heb mee gedaan was er geen zo mooi als deze, de maan heeft de hele nacht geschenen, het had alleen wat warmer gekund. Wij hebben de nacht samen gezeild, we stuurden om beurten en de beslissingen om over stag te gaan, om te reven, de spi zetten of niet zetten, alles werd gezamenlijk besloten.

Na aankomst in de haven kijken of er al boten waren van onze klasse nee die konden we niet ontdekken. Gezinus ging direct naar huis had thuis veel te doen en Jaap die bleef nog even voor het schippers ontbijt en om een paar uurtjes te slapen. Ik heb de dag de rommel opgeruimd en veel geslapen. De wsv de Eendracht had bepaald dat als je naar de prijsuitreiking komt dat je dan je inschrijfgeld terug krijgt. Omdat ik dacht dat wij in de prijzen waren gevallen bleef ik daar toch op wachten dus dat was mooi meegenomen. Bij de prijsuitreiking bleek dat van de 8 deelnemers in onze klasse er 1 niet gestart was en 2 waren er niet gefinisht van de overige 5 hadden wij de snelste tijd dus de eerste plaats. Bij bestudering van de totaal uitslag bleek dat alle scherpe jachten de zelfde baan hadden gevaren en dat wij in gecorrigeerde tijd 2e zijn geworden. Eigenlijk vond ik dat nog mooier dan die 1e plaats. De 2 kolibri’s 560 in de klase SW 5 zijn 3e en 5e geworden, een prachtig resultaat van Aad van Dusseldorp.

Ik heb de nacht nog in Spakenburg doorgebracht en de volgende dag kruisend met veel tegenwind naar Amsterdam gezeild en ’s nachts met de staande mastroute weer door Amsterdam. Weer heel weinig geslapen en maandagmorgen om 5 uur door de Schipholbrug door de Ringvaart naar Warmond mijn thuishaven. Volgend jaar dan ga ik als het maar even kan weer en ik hoop dat er dan meer kolibri’s mee doen dan dit jaar.

Thijs Hoogland van de Polle een kolibri 660