Kolibries voor PampusZaterdag 12 oktober 2013 hebben we de Stamppottocht gevaren op het Markermeer. Om 10.00 uur verzamelden we ons bij watersportvereniging De Blocq van Kuffeler, waar we van het clubhuis gebruik konden maken. Op de 9meter Basseroet: Stef en Renee de Haas en als bemanning Eli van den Broek en Sophie. Op de 560 Alfred J. Kwak: Chiel en Femke van Oppen met hun zoon Huub van 1,5 jaar. Bij mij aan boord was opstapper Paul Stroosnijder. Helaas kon niet iedereen die zich had aangemeld ook daadwerkelijk komen, vandaar dit kleine gezelschap.

Na de koffie met koek en uitleg van de plannen zijn we naar de boten gegaan en vertrokken richting het eiland Pampus. De weersomstandigheden waren in vergelijking met de dag ervoor prima. Na een wat heiig begin, kwam om een uur of 12 de zon langzaam door en die heeft de hele middag geschenen. De wind had iets meer mogen zijn, dan hadden we de motor niet hoeven te gebruiken.

Op Pampus was het druk. Met de veerpont vanuit Muiden kan je hier ook komen. Deze varen elk uur heen en weer en storten dan weer honderd bezoekers op het eiland. Pampus is een oud verdedigingswerk gebouwd op een ondiepte in het IJmeer. Het was één van de 35 forten die ooit gebouwd zijn om Amsterdam te beschermen. Het fort is er nog wel, maar in de tweede wereldoorlog is er aardig geroofd. De Duitsers hebben al het ijzerwerk eruit gehaald en de bevolking uit de regio heeft zich bezig gehouden met het houtwerk (voor de kachels) en de tegeltjes voor de badkamer. Het is een groot complex, waar een paar honderd man gelegerd konden worden. Het fort is echter nooit gebruikt.Pampus

Deze wijsheid heb ik van de gids die de rondleiding verzorgde. Om alles te zien hadden we te weinig tijd, want er moest ook nog worden teruggevaren. De wind was inmiddels iets aangetrokken, zodat we terug konden zeilen naar de Blocq.

Tijdens een hapje en drankje hebben Stef en ik zich over de stamppotten ontfermd om die op temperatuur te krijgen. De dag ervoor hadden Anneke en ik er voor gezorgd dat er een keuze was uit hutspot, zuurkool en boerenkoolstamppot. Om 19.00 uur was het geheel op temperatuur en konden we allemaal aanschuiven. Inmiddels was ook Jurrien Jongbloed met partner gearriveerd. Bij het zeilen was hij helaas verhinderd.

Door een misverstand was het clubhuis dubbel geboekt. Ook SOS-Holland, een zeilvereniging die zeilers zonder bemanning en opstappers samenbrengt, had het clubhuis geboekt voor hun slotevenement. Zij gingen op de Italiaanse toer met diverse pastaschotels en wijnen.

Na de maaltijd was het zeilers onder elkaar en mengden de groepen zich heel goed. We dronken allemaal van dezelfde wijnen en diverse sterke en minder sterke zeil- en andere verhalen gingen over tafel. Om twaalf uur was het clubhuis weer leeg… en de dorst was over. De SOS-ers hadden op zondag wedstrijdplannen, waarvoor ook wij werden uitgenodigd.

Maar die zondag zal de geschiedenis ingaan als een van de natste zondagen ooit. Over het hele land verspreid viel er genoeg regen om nog een half IJsselmeer te vullen. De wedstrijd ging niet door en iedereen ging huiswaarts. Respect was er voor Chiel, die in zijn eentje met de 560 de oversteek moest maken naar Edam. Daarna ging hij door naar het Uitgeestermeer onder voortdurende regen en harde wind. Ik las dat hij op het fokje tot boven de 11 knopen gekomen was...gewoon kwestie van goed sturen en de vlagen oppakken........

Volgens de reacties van de deelnemers was de Stamppottocht een geslaagd evenement dat volgend jaar zeker niet op de kalender mag ontbreken! Degene die nu nog even de kat uit de boom hebben gekeken en eerst het verslag van de eerste keer wilden lezen ….dat heb je nu gedaan….dus…..

VOLGEND JAAR INSCHRIJVEN!!!